New Zealand

13-01-2014
We zijn ’s morgens om 5uur aangekomen, Nieuw Zeelandse tijd. Dit is precies 12uur eerder dan in Nederland.
Daar werden we opgehaald door Kai. Een Nederlandse vrouw van 1 van de 5 boeren waar wij gaan werken.
Zij bracht ons naar het huisje waar we wonen als we gaan werken. Daar hebben we onze koffers een beetje uitgepakt en toen effe op bed gelegen omdat we maar ‘n uurtje geslapen hadden de afgelopen nacht.
Om 10uur kwam Kai ons weer ophalen. We gingen met haar langs het belastingkantoor en langs de bank om een rekening aan te vragen.
Daarna boodschappen gedaan en naar huis gebracht.
Later gingen we naar alle 5 de boeren om kennis te maken en een kijkje te nemen op het bedrijf. Dat was mooi om te zien.
’s Avonds Hadden we een barbecue met alle boeren en hun gezin. Dat was erg gezellig en lekker.
Later kregen we ook te horen wie bij wie gaat werken. Ik ga werken bij Graeme Basset. Dat is een mooi bedrijf met een kleine 400hectare. Ze telen daar graszaad, tarwe, gerst, koolzaad, erwten, knoflook en nog paar gewassen.
Ook spraken we af dat wij eerst 8 dagen gaan rondtrekken over het zuidereiland en daarna gaan werken.
We krijgen een busje mee van Kai om rond te trekken.
’s Avonds gingen we met het busje naar huis. Het huis is een soort bungalow in het dorp Rakaia. De bedrijven liggen verderop in Rakaia.

14-01-2014
We hebben een mooie tijd uitgeslapen.
Later zijn we effe naar de stad geweest wat dingetjes halen.
’s Avonds thuis wortels met gebakken aardappelen en een hamburger gegeten.
Daarna kwamen er 3 jongens uit Friesland langs. 1 daarvan werkt bij hetzelfde bedrijf als ik ga werken.
Hij vertelde mooie verhalen over het bedrijf. Bijvoorbeeld dat hij wel 3 keer in de week gaat waterskiën op het waterbassin van Graeme. Hij heeft een heel groot waterbassin van 100m breed, 300m lang en 3m diep. Daar zit een pomp aan, die ongeveer 90 liter per seconde pompt. De beregening gebruikt ook ongeveer zoveel.
Hij kan gemiddeld een week doen met dat bassin voor dat die leeg is.
Later toen de jongens weg waren hadden wij het bier nog effe op gemaakt en gingen we slapen.

15-01-14
Vandaag starten we met het reizen door Nieuw Zeeland. We gaan vandaag naar Dunedin, dat is 350km rijden ongeveer.
Daar aangekomen hebben we een motel op gezocht, motel Alexis, dat was een goed motel.
We hebben over de steilste weg van de wereld gereden. Dat ging net met deze bus.
Later zijn we uit eten gegaan tegenover het motel.
Daarna gingen we naar een strand. Men zegt dat er met de schemering pinguïns het strand op lopen.
Daar dus heen. Zagen we 1 pinguïn aankomen uit de zee, die liep zo omhoog de duinen op.
Later zagen we nog een paar zeehonden liggen langs de kant.
Vandaag hebben we ongeveer 350km gereden.

16-01-14
’s Morgens zijn we weggereden richting Alexandra. Daar zit een Nederlandse spruitenteler, Biemond.
Onderweg daar naar toe reden we door de hoge mooie bergen met haarspeldbochten en zo.
We kwamen ook nog een hele grote stuwdam tegen. Het waterpeil aan de ene kant was wel 25meter hoger dan aan de andere kant.
Later in Alexandra aangekomen, zochten we Biemond. Nergens kunnen vinden. En overal stonden alleen maar boomgaarden, dus geen spruit te bekennen. Verkeerde informatie dus.
Toen reden we maar weer verder richting Leusden. Daar woont Nan de Haan, een kennis van Wouter en Stefan. Die is daar bedrijfsleider op een bedrijf met 600 koeien.
’s Avonds heeft hij macaroni voor ons gekookt.
De rest van de avond hebben we aan het bier gezeten bij hem thuis.
Die avond kwamen er ook een aantal vrienden. Later bleek dat ze allemaal uit Nederland kwamen. De één werkt hier zo maar voor 1 jaar en de ander woont hier al jaren.
Er was ook een jongen die 12 jaar geleden verhuisd was naar Nieuw Zeeland met zijn ouders. Die hadden in Nederland een bedrijf van 100 koeien. Ze hebben nu in Nieuw Zeeland 1800 koeien en volgend jaar 2100.
’s Nachts om een uur of 2 ging de laatste weg. Wij sliepen mooi bij Nan thuis.
We hebben vandaag ongeveer 400km gereden.

17-01-14
Onder de middag hebben we gegeten in Lumsden, daar hebben we een full breakfast gehaald.
Daarna effe een rondje langs de percelen van ‘t bedrijf.
Daarna gingen we op naar Winston. Daar heb ik familie zitten. Nicht van mijn vader. Die hebben daar een bedrijf met melkkoeien. Dat was 40minuutjes rijden.
Bij de goede weg aangekomen gingen wij op zoek naar nummer 3, want daar was het.
Wij hebben de hele weg doorgereden maar kwamen geen nummer 3 tegen. Alle nummers waren boven de 200.
Dus wij weer terug. Bij navraag bleek dat we er naast stonden.
Wij reden daar het pad op maar er was niemand op de hond na.
(Nummer 3 bleek de postcode te zijn.)
Een pad verder aan de weg stonden zijn schuren. Daar zagen we mensen op de quad koeien jagen.
Die vertelden dus dat ze op vakantie waren, dit waren hun werknemers.
Wij gingen verder richting Gore. Daar zitten de 3 klasgenoten Boy, Erik en Frank.
Boy zijn vader heeft daar een bedrijf in de tulpen, dat heet Kiwibulbs.
Daar zijn we het bedrijf rond geweest. Daarna gingen we met zijn alle uit eten in Gore.
Later gingen we allemaal(ook met een stuk of 5 Nederlandse collega’s van hun) een paar biertjes doen in hun huis.
’s Nachts sliepen we in een motel op loopafstand van dat bedrijf.
Vandaag hebben we ongeveer 200km gereden.

18-01-2014
’s Morgens zijn we bij Triflor wezen kijken. Daar werken onze klasgenoten Jelle, Mike en Ron. Dat is ook een bollenbedrijf. Daar een rondje over het bedrijf geweest. Toen gingen we opzoek naar Haakman. Daar werken onze klasgenoten Jeroen en Piet. Daar was het hek dicht op de dam en ze namen hun telefoon ook niet op. We reden maar weer verder.
Deze bedrijven zitten allebei in Edendale.
Daarvandaan gingen we richting Te Anau.
Daar hebben we een cruise geboekt voor de volgende ochtend van 2,5uur.
Daarna een motel opgezocht. De eerste 5 zaten vol maar je hebt er hier zat motels dus later wel 1 kunnen vinden die plek had.
Om de hoek hebben we gegeten in een restaurant en daarna effe poolen. Je had alleen je paspoort nodig om daar bier te kunnen krijgen, dus gingen we maar in ‘t huisje de koelkast legen.
Vandaag ongeveer 250km gereden

19-01-14
’s Morgens om kwart voor 7 gingen we op pad richting Milford Sound. Daar gaan we met een cruise boot mee.
Dat is een uithoek. Er is maar 1 weg die er naar toe gaat. Aan het einde van de weg ben je in Milford Sound. Het was een slingerige weg omhoog en omlaag door de bergen en bossen.
Het spoelt vandaag van de lucht. De laatste paar dagen is het weer zo maar wat minder, het is frisser, het waait wat en af en toe wat regen.
Na een kilometer of 50 gingen er meerdere lampen branden op het dashboard.
Het regende onwijs hard dus de ruitenwissers stonden vol gas, maar die gingen steeds langzamer en kregen steeds meer moeite om heen en weer te gaan. We deden de radio uit, de lichten uit en toen deden ze het weer iets beter. Later stopte de kilometerteller er mee en de klok.
Uiteindelijk stopte de automaat er ook mee. Normaal in de bergen schakelt die bak zelf terug, maar dat deed die ook niet meer. Dus zelf met de hand in ze laag gezet en we kwamen toch boven.
Boven op die berg voor een tunnel stopte hij er toch mee. Dus bus aan de kant en proberen te liften.
We hebben geboekt voor die cruise en die ging om kwart over 9 weg.
We stonden voor een tunnel die door de bergen gaat. Deze tunnel is maar 1baans dus stonden auto’s voor het stoplicht te wachten.
Wij liepen naar een camper toe. Heel toevallig waren dat ook Nederlanders. We mochten het laatste stukje met hun meerijden!
Later bleek dat ze uit Alkmaar kwamen, dus dat is helemaal toevallig.
Op de parkeerplaats aangekomen hebben we gerend naar het gebouw waar die cruise boot naast lag. Het spoelde nog steeds als een gek.
Op die cruiseboot voeren we door een heel mooi gebied met heel veel watervallen en hoge bergen met bomen erop. Het was jammer dat het zo hard regende en hierdoor zo mistig was, want anders hadden we veel mooiere foto’s kunnen maken.
Weer terug gekomen bij het gebouw gingen we maar is proberen te bellen met Kai(de eigenaar van het busje). Die zei dat ze lid was van de Nieuw Zeelandse ANWB. Wij die gebeld maar die konden vrij weinig voor ons doen.
We moesten eerst terug naar het busje. De reisorganisatie waar we die cruise geboekt hadden, hadden geregeld dat we met een bus terug konden naar onze auto.
Bij de auto aangekomen, probeerden we hem te starten maar hij startte nog steeds niet. De accu was leeg. Toen mochten we gelukkig verder met die bus richting Te Anau met onze bagage.
In Te Anau gingen we bedenken wat we nou het beste konden gaan doen om de bus deze kant op te krijgen.
Wij dachten dat dat het beste was om zelf een accu te kopen met startkabels.
We hadden eerst in een garage gevraagd of we die spullen mochten lenen maar dat deden ze niet.
De buschauffeur die ons had terug gebracht naar Te Anau had zijn nummer gegeven voor als we weer terug wilde gaan naar ons busje. Hij rijdt elke ochtend daar langs. ‘N beste man dus! 2 van ons met accu en startkabels reden de volgende ochtend met hem mee naar onze bus om deze op te halen.
Tussendoor hadden we weer hetzelfde motel als gister geregeld, motel Explorer.
Daar hebben we de koffers neergezet en zijn we gaan uiteten bij ook hetzelfde restaurant als gister. Nu natuurlijk wel onze paspoorten meegenomen. Het restaurant heet Moose. Daar kan je best eten! Daarna nog effe gepoold en nog ‘n rondje gelopen door de stad en weer terug naar het motel.
Vandaag ongeveer 150km gereden tot dat de bus ermee stopte.